Moje ostatnie wpisy

  • We śnie on śpiewał mi Przychodził w snach Ten głos co wzywa mnie I wypowiada imię me I czy ja znowu śnię? Już znalazłam Ten Upiór z opery tu jest W umyśle mym  :: Tak. Moż enie do końca w to wierzę, może nie do końca mam wystarczjaąco dużo siły, ale spr&oacut

    129 miesięcy temu

  • Przyniosłam czarne róże ty tak kochasz czerń obcych źrenic ludzkich dusz pustych słów i snów  :: http://krwawy-pergamin.blogspot.com/

    130 miesięcy temu

  • ,,Książę ciemności jest dżentelmenem" - Szekspir    :: ,,Kiedy umrę kochanie,
gdy się ze słońcem rozstanę i będę długim przedmiotem smutnym&nb

    130 miesięcy temu

  • ,,Nie sądź, iż jakaś rzecz jest niemożliwa tylko dlatego, że wydaje ci się trudna." - Marek Aureliusz  :: Nie jest źle, naprawdę nie jest źle. Muzyka powoli wypełnia moje życie i zaczynam sobie zdawac spraw

    130 miesięcy temu

  • To tkwi we mnie, zbyt głęboko, bym mogła dosięgnąć. Podaj mi dłoń, ty wiesz... Teraz, teraz, teraz się nam uda.  :: Czego się boję najbardziej? Ran. 
Nie, nie swoich - było ich zbyt wiele i zbyt wiele ich bę

    130 miesięcy temu

  • Zaczekaj chwilę, bo to twojej dłoni szukam! To ty mi się śnisz, gdy noc jest zbyt ciemna, by szukać odpowiedzi. To twoje oczy widziałam na dnie duszy! Czekaj na mnie, bo...  :: Cóż, kochani, wiele się zmieniło. Tak wiele, że sama nawet nie potrafię powiedziec, co do

    130 miesięcy temu


Albumy

Aby wykonać akcję musisz się zalogować.

Jeżeli nie masz jeszcze konta zarejestruj się.

Aby wykonać akcję musisz się zalogować.

Jeżeli nie masz jeszcze konta zarejestruj się.

Spróchniała scena

Album: Zadumani  

Spróchniała scena

Aparat: OLYMPUS IMAGING CORP. - EXIF
Model: FE25,X20
Przysłona: f/3.1
Ogniskowa: 6.3mm
Naświetlanie: 1/250s
ISO: 400

Jakieś mądre myśli, które przemknęły przez moją głowę :D

Zaciskam dłonie,
biorę głęboki oddech,
wychodzę
na scenę.
Podłoga skrzypi,
wszyscy patrzą
na mnie

Wydawać by się mogło,
że znam swoją rolę
na pamieć.
Wiem wszystko,
a nie wiem nic.
,,Brawo! Bis!" -
wołają tłumy,
a ja pośrodku
skrzypiącej sceny stoję.
Za głośno!
Zbyt wiele
braw.
Zbyt wiele
lat
tu stoję.

Schodzę ze skrzypiącej sceny,
bo tak chcę.
Wychodzę
z szarego teatru,
opuszczam scenę.
Zostawiam z tyłu życie.
daleko za sobą.
Po szarej ulicy
idą szarzy ludzie.
I nie ma braw,
ucichły głosy.
Nikt nie pamięta
mojej twarzy
spośród tysiąca innych.
Nie zagrałam
swojej roli
wystarczająco dobrze,
by zostać zapamiętaną.
Nie w tym życiu.

 

 

Widzę, że się Wam podobał poprzedni wiersz :D Pisałam go na szybko. Ten stworzyłam na lekci w-fu. Nie kopiowac :D

Link do wpisu:

Komentarze

cojakcoalefajnajes
tes

144 miesiące temu

super ; ))

cojakcoalefajnajestes: super ; ))

odpowiedz

Reklama
144 miesiące temu

poziomkowa
144 miesiące temu

o bardzo fajnie napisane ;) masz talent ;) ja kiedys tez probowalam pisac ale raczej mi to nie wyszlo :) takie tam zapiski do szuflady ;) pozdrowionka i plusik zostawiam

poziomkowa: o bardzo fajnie napisane ;) masz talent ;) ja kiedys tez probowalam pisac ale raczej mi to nie wyszlo :) takie tam zapiski do szuflady ;) pozdrowionka i plusik zostawiam

odpowiedz

miss-nothing
144 miesiące temu

dobrze piszesz, no ej. ;) naprawdę mi się podoba, dawaj tego więcej. : *

miss-nothing: dobrze piszesz, no ej. ;) naprawdę mi się podoba, dawaj tego więcej. : *

odpowiedz

Dodaj komentarz

nick/imię:

Zaloguj się, jeśli masz już konto.
Zarejestruj się za darmo, jeśli go nie posiadasz.

treść komentarza:

Komentuj

Poleć to zdjęcie znajomym

Spróchniała scena  :: Zaciskam dłonie, biorę głęboki oddech, wychodzę na scenę. Podłoga skrzypi, wszyscy patrzą na

Podaj swój adres e-mail

Podaj adresy e-mail znajomych

Napisz wiadomość

Przepisz kod z obrazka:

 

Znajomi

Halo

W każdym razie mamy do siebie jakąś słabość, to jest ważne

Pod osłoną nocy wszystko wydaje się być inne. Ludzie patrzą na siebie w niezwykły sposób. Uczucia się wzmacniają. Serce zaczyna bić zupełnie odmiennym rytmem - rytmem miłości.

Ja

Pozostałe (59)

Ostatnie komentarze

Otrzymane|Napisane

Ostatnio odwiedzili