enpe.fotkoblog.pl

Ludzie, ludki i inna żyjąca masa. Enjoy!

Witam Was jako kandydatka na przewodniczącą gimnazjum i podstawówki. 

Zaraz.

Kogos.

Zamorduję.

Podchodzi do mnie opiekun samorządu i nawiązuje taką oto rozmowę:

- Paulina, ja ciebie widzę jako przewodniczącą szkoły. Przygotuj na jutro plakat, co?

- Ale ja się nie widzę. 

- Kiedy ja chcę pracowac z takimi odpowiedzialnymi, inteligentnymi ludźmi.

- Ale proszę pana, ja nie chcę!

- Ale ja wiem za ciebie i chcesz.

No ludzie drodzy, zlitujcie się! Mówisz prosto z mostu, że nie, a nauczyciel nie zrozumie i musi postawic na swoim! W głupich czasach żyjemy. Tak oto muszę na jutro (ewentualnie na srodę) przygotowac plakat. Tia, zróbcie go sobie, jak macie zepsutą drukarkę, a w dodatku w tym tygodniu piszecie pięc sprawdzianów z dwóch lat nauki ( j. polski, wos, historia, biologia, matematyka). Nie no, jest cudnie. Oprócz tego muszę przeprowadzic składkę w klasie na papiery kolorowe, bo ,,Paulinka będzie skarbnikiem!" i zrobic na gazetkę metrowe drzewo. Ach, jeszcze kupic prezenty na Dzień Chłopaka. 

Mam gdzies, nie robię plakatu. I tak nikt na mnie nie zagłosuje, bo cała szkoła (nawet smarkacze z podstawówki)  smieje się ze mnie tylko dlatego, że przyjaźnię się z tym, z kim się przyjaźnię. Jestem wnerwiona, jak nie wiem co. W dodatku nie mogę biegac, ani grac w nogę. A dzisiaj akurat na w-fie biegalismy. 

Nie dos tego, nauczyciel w-fu powiedział, że moja koleżanka kombinuje (gdy ta czekała, aż nauczyciel odejdzie na bok, żeby zgłosic niedysponowanie), bo nie chce biegac. 

A oczywiscie dziewczyny z obu klas ,, A co ci jest? Nie biegasz? Czemu?".

Takie ciekawe, idiotki, się zrobiły. 

Ha, a miałam ciekawy początek lekcji, że hoho!

Usiłowałam czytac ,,Hrabiego Monte Christo", siedząc sobie spokojnie w budce, kiedy dosiadły się do mnie plastiki i rozprawiały na temat swoich gabarytów. 

Poszłam gdzie indziej.

Ludzie kochani, zwariuję z tymi ludźmi.

Nie dosc, że ich swiat kręci się wokół ,,wygląd, plotki, chłopcy" to jeszcze takie ciekawe wszystkiego, tylko nie tego, co trzeba. Aż mi się ręce trzęsą i niechybnie bym jedną z drugą walnęła, gdyby nie to, że nauczyciel kazał mi biec po pachołki. Chociaż tyle się przebiegłam :<

Za rok też sobie nie pobiegam, jeżeli faktycznie będę miała tą operację przed wakacjami. Bo niby miałam miec w tym roku, ale się okazało, że jednak nie. I całe wakacje zmarnowane, bo znów będę latała codziennie na rehabilitację i użerała się z rehabilitantem, który nie pozwala rozmawiac podczas cwiczeń, a które, notabene, powtarzam co najmniej 500 razy. 

Jestem zła. 

Nie mogę się zabrac za naukę.

Od początku roku kuję matematykę, żeby miec na koniec piątkę, a jak dzisiaj dostałam bardzo dobry z aktywnosci (w końcu!) to od razu chłopcy: ,, Paulinka powiedziała dwa słowa i ma piątkę."

Tia. To jeszcze nic, nie wiecie co było na geografii.

Pani wyjechała na delegację i mamy zajęcia z praktykantem (wylewającym na siebie chyba całą butelkę wody kolońskiej, co sprawiło, że za każdym razem, kiedy obok mnie przechodził NA MAŁYM SPRAWDZINIKU, kaszlałam). On nas nie zna, mamy wstawac itp.

A tu nagle Wiktor kochany, miły, cudowny pokazuje na mnie palcem i mówi:

,, A Paulinka nie jest z Mędrzechowa. Ona jest z Toni. Z Czarnego Błonia".

I posyła w moją stronę durny usmiech. 

Kiedys.

Kogos.

Zabiję.

Taką oto pozytywną myslą, kończę wpis, który przeciągam w nieskończonosc.

Bywajcie! :3