enpe.fotkoblog.pl

W tym albumie znajdziecie wszystko, co jest według mnie niesamowite i magiczne.

"Minuta dłużej

Dopóki nie zobaczymy światła dnia

Połóż się

Wiem, że już prawie tam jesteś

Krwawy pocałunek

I wizja snu

Przez ostatni z twoich dni w słońcu

W tym białym świetle jestem spokojny

Chociaż jest mi wyjątkowo zimno

Cichy sen

I głośne przebudzenie

Panie zlituj się nad moją duszą

Tak długo

Niech twój smutek odejdzie

Pokaż mi, jak to jest być żywym

Nigdy więcej zaprzeczania

Tak długo

Znajdźmy miejsce gdzie moglibyśmy się ukryć

Karmiłaś mnie długo

I dzięki Bogu karmiłaś mnie dobrze

Śpij mocno

Ten dzień należy do ciebie, moja droga

I ja jestem przywiązany

Jak bestia do swej zdobyczy

Jesteśmy jedyni w swoim rodzaju, ty i ja

Blady księżyc się snuje

Jestem rozbudzony

Panie zlituj się nad moją duszą"

Mam nadzieję. Jakie to głupie! Wybrałam sobie najgorszego sprzymierzeńca. Nadzieja nigdy mnie nie opusci, wczepi się w moją duszę i nie odejdzie nawet wtedy, gdy sama będę tego chciała. Idiotka! Ale została mi tylko ona... Może to nie ja wybrałam ją, ale ona mnie? 
Jasełka się udały - cieszę się. Ludzie mnie chwalili, sciskali, całowali i gratulowali pięknej roli. Nie wiem, czym się zachwycali, bo wcale tak specjalnie nie grałam. Siedziałam sobie, recytowałam z pamięci rolę i starałam się nie płakac.  Ale dziękuję kolegom. Jestem im tak nieopisanie wdzięczna! Ale mogę im jedynie przysiąc, że miałam ochotę odwrócic się do nich tyłem i wyskoczyc przez okno. Och, nie musicie ocierac łez wzruszenia. To przecież naturalne wsród znajomych... Ciągle jeszcze smieję się na mysl, że własnie ci koledzy nabijali się ze mnie dopóki nie zobaczyli jaki mam telefon. Wtedy nie powiedzieli już o mnie ani słowa. A nawet jeszcze za mną chodzili. Jaki ten swiat jest prosty.  Ludzie nie lubią cię za charakter, za to, co czujesz, ale za to, co masz i jak wyglądasz. Niezbyt skomplikowane. Ale wiecie co? Nie mam zamiaru wciskac się w ten szablon. Żyjcie sobie tak, jeżeli wam to odpowiada. Ja uważam, że w życiu chodzi o cos więcej niż to, co mamy. Wolę "byc" niż "miec", a jak wy uważacie... to już nie mój problem. Ja wolę zostac zapamiętana za cos, do czego doszłam sama, a nie za cos, co dały mi pieniądze i wpływy rodziców. To takie powierzchowne. No, ale trudno. Widocznie tak musi byc. Ale naprawdę szkoda mi tych, dla których najważniejsze są rzeczy materialne. Tak, szkoda mi was. Ależ proszę, smiejcie się ze mnie! Zobaczymy jednak, kto się będzie smiał ostatni, kochani koledzy.  A ja wam otworzę okna.